بررسی اثر( bio-gen(bioteck و bio-oss با و بدون آلندرونات در استخوان سازی از طریق gbr (مطالعه هیستومورفومتریک در سگ)

سابقه و هدف: نواقص استخوانی که شایع ترین آنها نیز به دنبال کشیدن دندان ها بوجود می آیند، بدون دخالت روش های رژنراتیو اغلب به صورت کامل با استخوان پر نمی شوند. هدف از این مطالعه ارزیابی کمی و کیفی استخوان ساخته شده به روش بازسازی هدایت شده استخوان (gbr) توسط مواد مختلف و نیز تاثیر آلندرونات موضعی بر آنها می باشد. مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر که بر روی استخوان تیبیا 5 سگ بالغ انجام شد، 7 ضایعه استخوانی round به ابعاد mm6×4 در هر دو تیبیا ایجاد گردید. ضایعات طبق شرح زیر با مواد استخوانی و غشاهای مورد نظر به صورت تصادفی پر شدند: گروه 1 با bio-gen (bio-teck)+bcg membrane، گروه 2 با bio-oss+biogide membrane، گروه 3 باbiogen+alendronate+bcg گروه 4 باbio-oss+alendronate+biogide و گروه 5 با bcg membrane و گروه 6 باbiogide membrane پر شدند. گروه 7 نیز به صورت حفره خالی (کنترل) آماده گردید. بعد از مدت 3 ماه، 5 قلاده سگ طبق پروتکل sacrifice شدند.برای ارزیابی هیستولوژیک، نمونه ها در فرمالین 10% فیکس و در اسید نیتریک 10% دکلسیفیه شدند. سپس، برش های 5 میکرونی در بلندترین قطر دیفکت تهیه و با h&e; رنگ آمیزی و در زیر میکروسکوپ نوری مورد مشاهده قرار گرفتند. درصد استخوان رژنره شده با آنالیز هیستومورفومتری تعیین گردید. حضور جاینت سل ها جهت مشخص نمودن استوکلاست ها، همچنین؛ میزان و شدت التهاب موضعی با مشاهده در زیر میکروسکوپ نوری توسط پاتولوژیست تعیین شدند. آنالیز آماری نتایج با آزمون anova و tukey انجام گردید. یافته ها: در ارزیابی هیستولوژیک تمام نمونه ها، استخوان سازی ترابکولر لاملار با التهاب زیر 10% مشاهده گردید. برای مقایسه میزان درصد vital bone بین گروه های مختلف از تحلیل واریانس مربوط به طرح بلوک های تصادفی استفاده شد و با 01/0p< بین 7 گروه اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد. در مقایسه دو به دو گروه ها با استفاده از روش tukey مشاهده شد که در هنگام استفاده از ممبران به تنهایی، درصد استخوان سازی و درصد بافت نرم تقریباً مشابه گروه کنترل بود و نسبت به گروه های حاوی مواد پیوندی، درصد استخوا ن سازی به طور معنی داری کمتر و درصد بافت نرم بیشتر بود (05/0p<). میانگین درصد vital bone در گروه bio-teck+bcg (8/48%) و در گروهbio-oss+bio gide (75/61%) بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. میانگین درصد استخوان سازی در گروه های حاوی آلندرونات نسبت به گروه های فاقد آلندرونات نیز معنی دار نبود. نتیجه گیری: گرانول های biogen (bioteck) یک ماده پیوندی استئوکانداکتیو و مناسب برای بازسازی استخوان می باشند. کاربرد موضعی آلندرونات همراه با موادپیوندی bio-oss و biogen باعث بهبود استخوان سازی پس از گذشت 3 ماه نمی شود.